شـایسـته اسـت انـسان پـیش از امـر بـه مـعروف و نهـی از مـنکر
بـه فراخـور موقعـیت اجـتماعی مخـاطب، قـدری از او تـمجید کـند
و امـر و نـهی دل سـوزانه او همـواره آمیــخته بـا ادب و احتـرام باشد
و بـا الـفاظی دل نــشین و محبــت آمیــز بیــان شـــود.
و بـهتر اســت ابــتدا بــه ویــژگــی هــای
مثـبت اخـلاقی، خـانوادگی، وی بر نـیک بودن تـأکـید شـود
سـپـس نـکتـه هــای رفــتاری لازم را بــه او گـوشــزد کـند
در این صــورت نهی از منکــر نــه تــن
دروه زمـونـه ای اســت کـه
بـسیــاری از چــیزها عـوض میـشود و جـابجا میگردنـد
وقـتی مَعـروف مُـنکر و مُـنکر معــروف میـشود
گـویی حـد و حـدودی بـرای گـناه و معـصیت
و فـرو رفتــن در بـاتـلاق بـدی هـا وجـود نــدارد
رالــی بــی عـفتـی و امــر بـه مُنـکر
بـین بعضی از پـسران و دختــرکان بـاشتـابی
بـاور نکـردنی اوج گرفـته...
و اگـر نهی از مُـنکر کنـید ایـن جـماعـت را
گـاهی یـه جـوری آدم رو میـشـورند کـه
حتی گرمای تابستون هـم نمـیتونه خــشکمون
درباره این سایت